=تشریف بیارید اینجا یه لحظه!
-استدعا دارم؛ بفرمایید!
=گاهی این احترامی‌که دریافت میکنید به خاطر بزرگیِ شماست نه بزرگواریتون.- یعنی چی؟
=منظور اینه که درخت هم بزرگه. کوه. شُتُر ....
-دست شما درد نکنه دیگه.
=ببین! افراد زیادی هم هستند که به انسانیت، به شرف، به مهربانی، به درستکاری و صداقتِ آدمهای دیگه احترام میذارن. این احترام گذاشتن‌ها باعث میشه که خودشون هم شخصیتِ بزرگواری داشته باشن. و یا چون بزرگوار هستند، همه رو بزرگورا میبینن، و این بزرگواریشونه که باعث میشه به آدمهای نفهم و بی‌شرف و نامهربان، فقط به خاطر اینکه انسان هستند احترام بذارن. حالا شما بعنوان مفعولِ این احترامات باید بدونی که جزو کدوم دسته ای. چون اون آدمها به همه‌ی بشریت احترام میذارن. متوجه‌ای؟ پس این لزوماً به معنای آن نیست که شما قطعا آدم فهمیده و با شرفی هستی. جاده رو اشتباه نرو.
-الان دارید به من توهین میکنید؟
=دقیقاً
-خیلی بی‌شعوری! مرتیکه الدنگِ بی‌تربیتِ......